Με
μεγάλη αμηχανία και θλίψη παρουσιάστηκε ο νέος προϋπολογισμός από την δημοτική
αρχή, αφού πλέον θα πρέπει να βασίζεται στα έσοδα που θα εισπράττει η ίδια από
τους δημότες και όχι μόνο, από κρατικές επιχορηγήσεις.
Στην
αυγή του 2013 το κράτος ζητά από τους δήμους να παράγουν μέσα από υπηρεσίες που
παρέχουν ή αξιοποιώντας την ακίνητη περιουσία τους οι ίδιοι, δημιουργώντας έτσι
τα ταμειακά αποθέματα για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της
κοινωνίας.
Πέρασαν
πλέον οι εποχές που οι πλασματικοί προϋπολογισμοί κάλυπταν πολιτικές
εξυπηρετήσεις συμφερόντων και έκρυβαν με τρικ δημιουργικής λογιστικής, τρύπες
και ελλείμματα, που δημιουργούσε η μικροπολιτική εξυπηρέτηση.
Είναι
ο πρώτος προϋπολογισμός που συντάχτηκε από τις υπηρεσίες του δήμου και
ουσιαστικά δείχνει στη δημοτική αρχή, ότι τόσο τα οράματα της αλλά και η
δημιουργία της όλα αυτά τα χρόνια, δεν ήταν παρά μόνο εισαγόμενα πανηγύρια και
χαρτοπόλεμος υποσχέσεων με αποκλειστικό στόχο την αυτοϊκανοποίηση και επιβεβαίωση
του πολιτικού εγωισμού του νικητή της μέρας των εκλογών.
Μη
έχοντας λοιπόν άλλη επιλογή και αφού έχει εξαντλήσει όλα τα οικονομικά
περιθώρια για κοινωνική πολιτική, που τόσο ανάγκη έχει ο πολίτης στις δύσκολες
μέρες που περνά σε απευθείας αναθέσεις και πάγιες προκαταβολές, τώρα
αναγκαστικά θα ζητήσει να αναπληρώσει φορολογώντας τους δημότες με την
δικαιολογία του μνημονίου και στο όνομα της οικονομικής κρίσης.
Μέσα
στην πολιτική αυτή της παραφροσύνης, θα
στραφεί κατά δικαίων και αδίκων με ακατάσχετη παρελθοντολογία. Ο εύκολος
ρόλος του Πόντιου Πιλάτου, γνωστό γνώρισμα
της πολιτικής που εφαρμόστηκε εδώ και δύο χρόνια από την παρούσα
δημοτική αρχή, υιοθετήθηκε οριστικά πλέον απ’ αυτήν, θέλοντας με τον τρόπο αυτό
να ξεχάσει ο δημότης του Ωρωπού, πως
η ίδια φέρει το βάρος των
αποφάσεων αλλά και της διοικητικής διαχείρισης, που έκαναν σήμερα τον
Προϋπολογισμό του Δήμου για το 2013, να είναι εκτός κοινωνικής γραμμής.
