Το 2010 ήταν ασφαλώς η χρονιά που ανέτρεψε προσπάθειες δεκαετιών σε όλα τα επίπεδα. Κοινωνικό, επαγγελματικό και εργασιακό, ήταν οι πρώτοι στόχοι σε μια υποχρεωτική(;) πορεία εξυγίανσης, από την «αρπαχτή» των «επιτήδειων» άλλων τόσων δεκαετιών.
Τη διεθνή κρίση, είναι πλέον ντροπή να την επικαλείται κάποιος, όταν η χώρα μας είναι δαχτυλοδειχτούμενη ως παράδειγμα διαφθοράς!
Ακόμη δεν στέγνωσε το μελάνι από τη δήλωση του κ. Πάγκαλου σχετικά με τις ψήφους και πως τις έπαιρναν οι πολιτικοί, για να δημιουργήσουν έτσι το τεράστιο «κράτος», ούτε ξεχάστηκε το «όλοι μαζί τα φάγαμε»!
Το 2010 μας έφερε μπροστά στην κρίση δανεισμού, για να πληρώνουμε
μόνο τους τόκους! Το 2010 ψηφίστηκε το περιβόητο «μνημόνιο», η ταφόπλακα αγώνων και ελπίδων. Το 2010 μας ήρθε η «τρόικα», χωρίς κανείς να μας ρωτήσει αν θέλουμε το βάρος της στις πλάτες μας. Το 2010 άρχισε η αποδόμηση όσων κατακτήσαμε, για μας τους ίδιους, για τα παιδιά μας, για το κοινωνικό σύνολο και για την πατρίδα μας.
Το 2010 ήρθε η εύκολη λύση των περικοπών στους μισθούς, στις συντάξεις και στην αξιοπρέπεια όλων μας. Τότε ήταν που οι κυβερνώντες μας έκαναν να νιώθουμε υπεύθυνοι για τη δική τους ανευθυνότητα! Από τότε ήταν, που μας ζητούν με αύξηση των φόρων, να καλύψουμε ό,τι «κλεμμένο» ταξίδεψε στα πέρατα του κόσμου.
Το 2010 κάναμε τη στέρηση ανάγκη και άνοιξε η όρεξη για τις επικαιροποιήσεις του μνημονίου, με συνεχώς επώδυνα μέτρα, τα οποία όμως δεν φέρνουν και το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η ανεργία εκτοξεύτηκε, τα "λουκέτα" πολλαπλασιάστηκαν, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μια πίσω από την άλλη, ο πληθωρισμός απογειώθηκε, μηδενίστηκε η ανάπτυξη!
Το νέο έτος 2011, μας βρίσκει σε κατάσταση αγωνίας, γιατί πλέον όλοι πιστεύουμε πως τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας. Αυτό το μαρτυρούν και όσα εξαγγέλλονται πως έρχονται, με την ανατολή του νέου χρόνου.
Απέναντι, όμως, σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα και στο κλίμα της γενικής απογοήτευσης, μπορούμε να αισιοδοξούμε και να ελπίζουμε αρκεί να ξεφύγουμε εμείς οι ίδιοι από τη μοιρολατρία που έγινε ταυτόσημη με τα όνειρά μας.
Το 2011 πρέπει να βρούμε πάλι το νήμα της ανάπτυξης, τουλάχιστον σε ό,τι μας αφορά σαν πολίτες και επαγγελματίες.
Το 2011 πρέπει να ξαναβρούμε την αυτοπεποίθησή μας και να διεκδικήσουμε ένα νέο όραμα για την οικογένειά μας. Οφείλουμε στον αγώνα που έχουμε κάνει, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ένα αισιόδοξο μέλλον για τα παιδιά μας.
Το 2011, πρέπει να το κάνουμε να είναι το έτος που θα ξανακερδίσουμε την προοπτική και την ελπίδα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και ΕΛΠΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου