Ο Ανδρέας Μπαλόκας για άλλη μια φορά σέβεται τις προτεραιότητές του και στηρίζει τις αξίες του. Η απόφασή του λοιπόν να διαχωρίσει τη θέση του από την δημοτική ομάδα του Γιάννη Οικονομάκου και να μη συνεργαστεί μαζί του, δεν ξάφνιασε κανέναν απ’ αυτούς που τον γνωρίζουν.
Ο Ανδρέας Μπαλόκας έστειλε προς τον τοπικό τύπο την παρακάτω επιστολή, με την οποία εξηγεί τους λόγους της απομάκρυνσής του από τον Γιιάννη Οικονομάκο:
«Είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ με τους λόγους που με οδήγησαν, στο να μη συνεργαστώ τελικά με την ομάδα του Γιάννη Οικονομάκου. Όμως αυτό δεν ήταν δυνατόν να γίνει, γιατί, για κάποιους η σιωπή περνιέται σαν αδυναμία και η πολιτική των απειλών και της λάσπης, δεν είναι κάτι που ανέχομαι!
Η πολιτική με «μαγκούρα» -για άλλους με «δοξάρι»- που χρησιμοποιεί κάποιος για να επιβάλει το δικό του νόμο, έναν πολιτικό τρομονόμο, εμένα δεν με αγγίζει. Πόσο δε μάλιστα, αν χρειάζεται να πάρω και την ευλογία του, για ποια πολιτική επιλογή πρέπει να κάνω!
Με τον Γιάννη Οικονομάκο ήμουν και ελπίζω να παραμείνω φίλος. Ήθελα να είχα τη χαρά να συνεργαστώ μαζί του. Αυτό το επεχείρησα με κάθε τρόπο. Η αντίληψη στη διαμόρφωση της πολιτική μας όμως, αποδείχθηκε πως ήταν εντελώς ανόμοια. Η λογική μας πάνω στο θέμα αυτό, δεν είχε κανένα κοινό σημείο. Εγώ σέβομαι τον αγώνα και τις θέσεις μου με ένα δικό μου αδιαπραγμάτευτο τρόπο και ο Γιάννης με ένα δικό του.
Βρέθηκα να είμαι ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, γιατί δεν ανεχόμουν κλειστές ομάδες και γύρω-γύρω ανθρώπους του «ναι» και του «όχι»! Το «έργο» αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να το ξαναδώ.
Σε καμιά περίπτωση, οι άνευ κοινωνικής δεοντολογίας και λογικής επιδιώξεις κάποιων ανθρώπων, θα «κατάπιναν» τις πολιτικές και κοινωνικές μου θέσεις και θα με οδηγούσαν να γίνω ακόλουθος σε ό,τι δεν με εκφράζει!
ΠΟΤΕ δεν θα έφευγα από τον Γιάννη Οικονομάκο, γιατί θα καταλάβαινα πως δεν θα ήμουν στους εκλεγμένους της επόμενης μέρας -και αυτό κάποιοι το είπαν. Τιμώ και σέβομαι τους συναγωνιστές μου και κυρίως την επιλογή των συμπολιτών μου.
Θα έφευγα όμως, αν έβλεπα τον αρχηγό μου να ισορροπεί ανάμεσα σε ένα πολιτικό χάσμα, που κάθε μέρα βάθαινε και εγώ να τον παρακολουθώ ανήμπορος να αντιδράσω, αποκομμένος για να βοηθήσω!
Για μένα, πολλά γίνονται λάθος στην πολιτική που ακολουθεί ο φίλος μου Γιάννης Οικονομάκος και την ευθύνη την έχει ο ίδιος. Είναι ο αρχηγός και η τελική απόφαση είναι δική του. Όπως για παράδειγμα, η πολιτική των απειλών και της διαπόμπευσης, που χρησιμοποιούν ορισμένα άτομα του στενού του περιβάλλοντος! Αν δεν υιοθετούσε μια τέτοια πολιτική, όφειλε να την καταγγείλει δημόσια και να αποστασιοποιηθεί απ’ αυτήν, απομακρύνοντας την πηγή της.
Αυτό που συμβαίνει όμως σήμερα, δυστυχώς, είναι εις γνώση του. Το αποδέχεται, όπως αποδέχεται και τις κοινωνικές προγραφές, στις οποίες έχουν επιδοθεί οι δικοί του άνθρωποι. Στη σπίλωση δηλαδή φανταστικών πολιτικών του αντιπάλων, χωρίς σκέψη και ηθικό δισταγμό! Το είχα αντιληφθεί και δυστυχώς το γεύτηκα προσωπικά.
Δικαιώθηκα για τη θέση μου αυτή και λυπάμαι. Όπως και γιατί σιγά-σιγά θα φύγουν και άλλοι πραγματικοί φίλοι του γιατρού, οι οποίοι στέκονται στο πλευρό του χρόνια τώρα, βλέποντας το χάσμα να γίνεται όλο και βαθύτερο και την πολιτική των απειλών, που δεν τους εκφράζει, να γιγαντώνει και να απλώνεται!
Άνθρωποί του Γιάννη Οικονομάκου, μου χρέωναν καθοδηγητή και πολιτική προστασία! Δεν επρόκειτο λοιπόν να μείνω σε μια τέτοια ομάδα, που δεν σέβεται το ποιος είμαι εγώ και τι μπορώ να κάνω για το όραμα και τις θέσεις μου. Ακριβώς το ίδιο λάθος για μένα, είχε κάνει και ο Γιώργος Γαβριήλ! Η ίδια πολιτική σχολή λοιπόν, ασφαλώς δεν θα με έπειθε να παραμείνω συνεργάτης του! Δεν είμαι άνθρωπος των συμβιβασμών και του «δε βαριέσαι» και αυτό δεν το είχαν καταλάβει. Όπως δεν έχουν καταλάβει, πως κανένας τους δεν είναι Μεσσίας, για να τον ακολουθούν οι άλλοι, παραδομένοι στο λόγο του. Ούτε και υπάρχουν σήμερα άλλοι Μεσσίες. Ο λόγος που ακολουθώ είναι το κοινωνικό συμφέρον, η συλλογική αναζήτηση μιας πιο ανθρώπινης μέρας και ένα αύριο που θα το εμπιστευτούν τα παιδιά μας για να δημιουργήσουν.
Αυτόν τον λόγο δεν τον άκουγα, δεν τον έβλεπα και αυτή είναι και η βασική αιτία της αποχώρησής μου. Δεν θα μπορούσα να γίνω «χαμαιλέοντας» στους στόχους που έχω χαράξει, στην ενασχόλησή μου με τα κοινά!
Σέβομαι και τιμώ τον Γιάννη Οικονομάκο και τους φίλους που είναι μαζί του, αλλά, δεν μπορώ εγώ να φορέσω ένα καταδικασμένο πολιτικό κουστούμι, ραμμένο σε ανελεύθερα χρόνια, επειδή το θέλουν άνθρωποι που ανέχεται ο ίδιος, ή ίσως εκφράζεται και μέσω αυτών και σίγουρα δεν αντιπροσωπεύουν την μεγάλη μάζα των συμπολιτών μου που τον ακολουθεί.
Εύχομαι στον φίλο μου Γιάννη καλή συνέχεια, σύμφωνα με τις επιθυμίες του και του θυμίζω πως ο σοφός λαός μας λέει, πως η λάσπη γυρίζει πάντα σ’ αυτόν που τη ρίχνει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου