Πριν ξεκινήσει μια οικονομική περίοδος, συντάσσεται ένας προϋπολογισμός. Αυτός είναι ο «φάρος» στα βήματα που θα ακολουθηθούν, ώστε να υπάρξει μια δημιουργική χρονιά.
Στην προκειμένη περίπτωση, η Δημοτική Αρχή της πόλης μας, τον Προϋπολογισμό αυτόν τον συνέταξε και για το 2009, όπως και για τις χρονιές ’07,’08. Σε λίγο καιρό πρέπει να καταθέσει μάλιστα και τον τελευταίο της 4ετίας της. Αυτόν του 2010!
Ερχόμαστε όμως σήμερα και λέμε: Και τι μ’ αυτό;
Και το λέμε, γιατί απλούστατα, η δική μας Δημοτική Αρχή, σε όλους τους προϋπολογισμούς που συνέταξε, μοναδικός της στόχος ήταν πάντα οι… διορθωτικές κινήσεις!
Θέλω να πω δηλαδή, πως και στα τρία προηγούμενα χρόνια, -αυτό σίγουρα θα γίνει και στο τέταρτο- στόχος των προϋπολογισμών της δεν ήταν ένα δημιουργικό αποτέλεσμα, αλλά στόχος της ήταν να βρει… έναν στόχο!
Είναι δηλαδή σαν να λέμε πως ξεκινάμε με ένα φέρυ να πάμε απέναντι και όταν ξεκινήσουμε, η μόνη μας φροντίδα είναι, να μάθουμε πως μπορεί να πάει αυτό… απέναντι!
Ακριβώς αυτή είναι η σχέση της σημερινής Δημοτικής Αρχής, με τον κάθε προϋπολογισμό που μας καταθέτει!
Ψάχνουμε εμείς, λοιπόν, να βρούμε την πολιτική της φιλοσοφία, που υποτίθεται πως έχει, στο πώς δηλαδή θα διαχειριστεί το Δήμο οικονομικά, που υποτίθεται την έχει σκεφτεί και σχεδιάσει. Συνεχώς όμως επί τρία χρόνια, επί δώδεκα μήνες το χρόνο, όσα δηλαδή περίπου και τα Δημοτικά Συμβούλια που έχουμε κάνει, γινόμαστε μάρτυρες στο να διορθώνει επί δικαίω και αδίκω νούμερα σε κωδικούς! Βγάζει, βάζει, αυξάνει, μειώνει… κινείται δηλαδή μέσα σε ένα λαβύρινθο!
Ποια φιλοσοφία, τώρα ως αποτέλεσμα, εμείς πρέπει να δούμε για να συναινέσουμε, όταν μέσα από όλες αυτές τις αλλαγές, αλλάζει συνεχώς και ο στόχος; Πώς να κατανοήσουμε την οποιαδήποτε φιλοσοφία θέλει η Δημοτική Αρχή να αναπτύξει στο Δήμο;
Ας πούμε όμως πως συναινούμε… Βλέποντας όμως τόσα νούμερα σε κάθε Συμβούλιο να… μετακομίζουν ασταμάτητα από κωδικό σε κωδικό, δεν είναι μοιραίο να αναρωτηθούμε, γιατί αρκετοί κωδικοί τον ένα μήνα γεμίζουν και τον άλλο… αδειάζουν; Όταν γεμίζουν, αυτό δεν γίνεται για να αξιοποιηθούν; Γιατί όμως δεν αξιοποιούνται και αδειάζουν ξανά; Και όταν πάλι γεμίζουν, γιατί να πιστέψουμε και να συναινέσουμε, όταν έχουμε γεμίσει εμείς αβεβαιότητα, για να μην πω το μάθαμε καλά, πως φιλοσοφία της Δημοτικής Αρχής είναι… να τον αδειάσει ξανά;
Έχουμε φτάσει, δυστυχώς, να μην είμαστε σοβαροί! Και ένας λόγος παραπάνω που το λέω αυτό είναι, γιατί στην 4ετία του Σπύρου Μέξη, όσοι παρακολουθούσαν τα Δημοτικά Συμβούλια και μεταξύ αυτών και εγώ, έχουμε μπροστά μας τις αντιδράσεις των τότε Συμβούλων της Αντιπολίτευσης και φυσικά του σημερινού Δημάρχου, που σε κάθε αναμόρφωση -και σίγουρα όχι τόσο συχνά-, που κατηγορούσαν την τότε Διοίκηση για αλλαγή πορείας κ.λ.π.
Κύριε Δήμαρχε, με τέτοιες λογικές και τις ακατάπαυτες αναμορφώσεις που κάνετε, παρουσιάζετε την εικόνα… πως δίνετε «ραντεβού στα τυφλά»!
Κάποια στιγμή κύριε Δήμαρχε με είχατε κατηγορήσει πως είχα πάρει έναν προϋπολογισμό, δεν τον ανέλυσα επαρκώς και δεν σας είχα καταθέσει προτάσεις…
Βλέπετε όμως σήμερα κύριε Δήμαρχε, πως και προτάσεις να σας είχα κάνει… θα πήγαιναν στον βρόντο!
Με δικαιώσατε τελικά κύριε Δήμαρχε για τις επιλογές μου… Όπως φυσικά, δικαιώσατε, με την αλλοπρόσαλλη πολιτική σας και όλους τους αρνητές σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου